Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

1

Το ολόγραμμα του παρουσιάστηκε στη μέση του δωματίου. Γνώριμα ψιλόλιγνη σιλουέτα και μαλλιά ανάκατα. "Δε νομίζω πως έχω να σου πω κάτι Μαντέν". Η φωνή του σε ύφος επικίνδυνα γνώριμο, δεν πίστευε τα λόγια, άκουγε μόνο τη φωνή  "Άντι..." ψέλλισε. Ο Άντι διέκοψε τη συνομιλία, ακούστηκε ο επαναλαμβανόμενος ήχος της πεσμένης γραμμής και δεν υπήρχε τίποτα πια μπροστά της. Στην οθόνη επέλεξε την αδερφή της, τη μικρή Κόννα, μικρή την έλεγε κι ας είχαν μόνο ένα χρόνο διαφορά. Όσο γρήγορα σκέφτηκε να την καλέσει άλλο τόσο γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα. Η Κόννα είναι στον κόσμο της, γιατί να την απασχολώ με τα δικά μου; σκέφτηκε. Αύριο θα δω τον Άντι και δεν μπορεί, δεν μπορεί, θα μου πει τι συνέβη, τι συνέβη... γιατί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου